Suggestions For Safe Grocery Procuring Throughout The Pandemic

Shopping & FashionShopping online isn’t any totally different than buying in a standard retailer. We wrześniu 2011 roku Rehtaeh rozpoczęła naukę w okręgowym liceum w Cole Harbour. Już dwa miesiące później, 12 listopada, jedna z nowych koleżanek zaprosiła ją na małą imprezę, na której miały być one i dwóch chłopaków. Wkrótce dołączyła do nich jeszcze czwórka innych nastolatków, którzy przynieśli wódkę. Rehteah nie znała swoich reakcji na alkohol, więc wkrótce była pijana wręcz do nieprzytomności.

W 2011 roku ruszył proces przeciwko Casey. Prokurator twierdził, że zabiła córkę, ponieważ przeszkadzała jej w hulaszczym trybie życia. Przedstawiono około 400 dowodów przeciwko kobiecie. W jej domu znaleziono torby na pranie i taśmy z serduszkiem, identyczne jak te na miejscu znalezienia ciała. Casey szukała w Internecie podejrzanych haseł, jak „chloroform”, „uraz szyi” czy „łopata”. Dokładnie przebadano bagażnik jej auta i znaleziono w nim ślady chloroformu oraz substancje wydzielające się podczas rozkładu ciała. Ponadto pobrano próbki powietrza, które potwierdziły, że kiedyś znajdowały się w nim rozkładające się zwłoki. Znaleziono też włos należący do Caylee. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że wokół jego cebulki była ciemna obwódka, która tworzy się po śmierci.

Na sali rozpraw omawiano przed całym światem jej prywatne wiadomości tekstowe, zdjęcia i historię wyszukiwania. Prokuratorzy zadawali jej ginekologowi bardzo intymne pytania dotyczące jej historii medycznej. Pytali aborcję – lekarz powiedział, że nigdy jej nie miała.

Wydano nakaz aresztowania i rozpoczęła się obława. Mężczyźni uznawani byli za uzbrojonych i niebezpiecznych. Po kilku dniach najmłodszy z mężczyzn, 22-letni Richard, oddał się w ręce policji. Pozostała dwójka uciekła z Kalifornii. Niedługo później policja aresztowała Jamesa w stanie Waszyngton, gdzie rozpoznano go, gdy prowadził furgonetkę. Następnie aresztowano Fredricka w Kanadzie.

Mary wróciła do pokoju po kolejnych kilku godzinach, około 16.00, aby przynieść czyste ręczniki. Drzwi wciąż były otwarte, a Owen leżał na łóżku w przyciemnionym pokoju. Był w pełni ubrany. Na stoliku stała zapalona lampka i leżała kartka, na której napisane było „Don, wrócę za 15 minut. Czekaj na mnie”.…